KOPP/KOV
KOPP/KOV staat voor de afkorting: Kinderen van Ouders met Psychische Problemen/Kinderen van Ouder met Verslavingsproblemen. Psychische problemen zijn bijvoorbeeld: depressie, stemmingsstoornis, paniekstoornis, ADHD, etc.
Voor mijn afstudeeropdracht heb ik onderzoek gedaan naar KOPP/KOV kinderen waardoor ik een affiniteit heb gekregen met deze doelgroep en de problematiek waar zij tegenaan lopen. Ik heb door het onderzoek helderheid verkregen waar deze groep tegenaan loopt in het volwassen leven en hoe therapie het beste kan bijdragen aan de verwerking hiervan.
Cijfers geven aan dat 1 op de 4 kinderen opgroeit als KOPP/KOV kind (bron: Trimbos Instituut). Wellicht liggen deze cijfers wat hoger omdat niet alle kinderen in beeld zijn. Het is een probleem wat zich vooral achter de voordeur afspeelt. Veel KOPP/KOV kinderen weten als volwassene vaak niet dat zij onder deze term vallen en dat zij daadwerkelijk een doelgroep zijn met specifieke problematiek. Dit heeft vaak te maken dat het KOPP/KOV kind niet wist wat er toen daadwerkelijk aan de hand was. Er was vaak ook geen indicatie gesteld over de psychische toestand van de ouder en werd er verder ook niet over de verslaving gesproken. Vaak later, meestal vanaf de puberteit, komt er een bewustwording over het gezin van herkomst. Dit betekent echter niet dat je dan automatisch weet dat je een KOPP/KOV kind bent. Deze term is nog niet bij iedereen bekend.
KOPP/KOV kinderen komen vaak uit loyaliteit in een rolverwisseling terecht. Dat wil zeggen dat het kind als het ware de ouder van de ouder(s) wordt. Dit is voor een kind een zware last, met de bijkomstigheid dat de gehele jeugd vaak ook onvoorspelbaar was. Er is als het ware een cocktail van problemen die langdurig aanhouden, waardoor er nauwelijks ruimte voor het kind is om zich vrij te ontwikkelen. Er kon vaak geen gehoor gegeven worden aan de eigen behoeften en verlangens van het kind wat weer invloed heeft gehad op de identiteitsontwikkeling.
Een volwassen KOPP/KOV kind draagt vaak nog de last van de onveilige jeugd met zich mee. Dat uit zich vaak in kenmerkende thema’s bij deze doelgroep. Voorbeelden hiervan zijn; schaamte, angst voor afwijzing, moeite hebben met verbinden, relatieproblematiek, moeite met hulp vragen, ontkennen van eigen behoeften, een gevoel van niet goed genoeg zijn, jezelf klein maken, moeilijk grenzen kunnen stellen, rouw over het niet kind kunnen zijn.
Door het onderzoek onder KOPP/KOV kinderen, heb ik duidelijk gekregen waar deze specifieke groep behoefte aan heeft in therapie en heb ik ontdekt welke methoden ik, als psychodynamisch therapeut, het beste integratief kan inzetten bij de behandeling van deze problematiek. Behandeling van het innerlijk kind vanuit een levensloop perspectief maakt dat er een diepe heling mag ontstaan.
Wil je meer weten? Neem dan gerust contact met me op.
